Opmerking voor uzelf: moet u foto's van uw kinderen online plaatsen?

Ik heb me altijd op mijn gemak gevoeld met mijn onlineaanwezigheid. Ik ben opgegroeid met het posten van mijn diepste, meest beschamende innerlijke gedachten op Xanga, mijn ergste pogingen om death metal nummers op MySpace te plaatsen, en mijn persoonlijke foto's en niet-aangegeven major op TheFacebook.com. Maar nu ik ouder ben, rijst de vraag: is het goed om foto's van mijn kinderen op internet te plaatsen?

Ik ben over dit onderwerp heen en weer gegaan voor dede afgelopen vijf jaar of zo, dus ik was blij toen een van mijn favoriete podcasts het onderwerp behandelde. Het werd behandeld in een recente aflevering van WNYC's Note to Self (voorheen bekend als "New Tech City").

Note to Self heeft een luisteraar-postzak-installatie, en in deze stelde een luisteraar de vraag:

Om de vraag van de luisteraar te beantwoorden, de gastheerManoush Zomorodi verzamelde een behoorlijk uitstekend paneel van zichzelf, haar uitvoerend producent Jen Poyant en Hillary Frank van de bekendste langste kortste tijd. De drie kwamen naar de tafel met verschillende maten van OK-heid met betrekking tot het online plaatsen van foto's van kinderen.

Manoush, met een behoorlijk publiekgerichte carrière, post niets. Ze scheidt haar publieke persoonlijkheid van haar persoonlijke, en die laatste heeft ze niet echt online.

Jen, een alleenstaande moeder, publiceert productief om te delenhaar leven - en het leven van haar kind - met haar familie en vrienden die anders misschien niet eens een kijkje zouden kunnen krijgen in het dagelijkse leven van haar dochter. Ik hield van haar reden.

Hillary post oordeelkundig, meestal alleen zijhoeken en tekeningen, niets identificeerbaar.

Manoush, Jen en Hillary essay hun benaderingendie leiden tot een bevredigende, maar niet-afdoende discussie - er is geen duidelijk goed antwoord. Maar er zijn enkele zeer terechte zorgen over toestemming en hoe een kind denkt te kunnen behoren tot de 92 procent van de kinderen in de VS die digitaal aanwezig zijn tegen de tijd dat ze twee worden.

Mijn persoonlijke visie:

Ik heb deze zorgen zelf gehad. Mijn privaat Facebook- en Instagram-feeds zijn zo'n beetjeuitsluitend foto's van mijn kinderen en mijn ontbijt. Ik heb ook nooit gevraagd of het goed was, en toch weet ik zeker dat noch mijn kinderen, noch mijn ontbijten volledig zouden begrijpen wat de implicaties zijn van het onuitwisbaar posten van iets op internet voor vrienden, familie en de NSA om een ​​onbeperkte hoeveelheid door te nemen tijd.

Ik vraag me af: Wat als mijn zoon 13 wordt en hij besluit dat hij alle honderden foto's die ik van hem heb gepost, van het bestaan ​​wil schrobben? Zal hij dat vermogen hebben? Krijg ik het vermogen?

Op dit moment zou ik dat graag denken. Ik kan mijn Facebook- en Instagram-accounts 'verwijderen'. Maar zoals we weten, zijn zelfs foto's op Snapchat niet zo vluchtig en herroepbaar als we van plan zijn te zijn. Ik weet dat gegevens moeilijk te onderdrukken zijn.

Toch wil ik een goede trouwbenadering hanterenfoto's online plaatsen. Ja, iemand kan Facebook of Instagram hacken en alle daar geposte foto's verzamelen en ... er iets mee doen? Het is ook waar dat iemand in mijn huis kan inbreken en al mijn fotoalbums kan stelen. Het is ook waar dat iemand een foto van mij en mijn kinderen op hun telefoon kan maken terwijl we door de straat lopen.

Er is een zekere zinloosheid wanneer hetprobeert uw imago in de wereld te beheersen. Ik zeg niet dat ik klaar ben om banneradvertenties te gaan kopen met foto's van mijn zoon die op het toilet zit. Wat ik zeg is dat ja, er zijn risico's, maar de redenen om foto's te delen met je familie en vrienden, met name degenen die honderden kilometers verderop wonen, zijn dwingender dan de talloze manieren waarop die afbeeldingen kunnen worden aangetast.

Misschien zal mijn zoon me over tien jaar hateneen video van hem dansen en zingen in zijn pyjama op Taylor Swift. Maar hij kan ook een hekel aan me hebben voor het vertellen van een hilarisch, maar gênant verhaal over hem aan zijn uitgebreide familie tijdens Thanksgiving.

Als hij lang bij mij en zijn moeder blijftgenoeg, hij zal zeker regelmatig veracht worden. Ik denk dat dat bij de cursus hoort. Social media is hoe we ons leven nu delen, en deze vreugdevolle, grappige of betekenisvolle momenten onthouden met de geliefden die een connectie met zijn leven willen voelen, zou net zo belachelijk zijn als de vijfde rond de vakantietafel smeken.

"Dus, hoe gaat het met het kind?"

"Ik zal je vertellen wanneer hij 18 jaar oud is en toestemming kan geven."

Hoe dan ook, luister naar de podcast Note to Self. Het is een goede. En laat ons uw mening over dit onderwerp weten in de reacties hieronder. Ik ben geïnteresseerd!

Opmerking voor uzelf - moet u foto's van uw kinderen online plaatsen?