De drie basisprincipes van belichting in fotografie

Een ding waar je veel over zult horen als je de wereld van fotografie betreedt, is Exposure. Dus wat is blootstelling precies? Ah, ik ben blij dat je het vroeg!

Belichting is de hoeveelheid licht die wordt vastgelegd door debeeldsensor van een camera. Als de sensor te veel licht krijgt, is het beeld vervaagd of te helder. Omgekeerd, als er niet voldoende licht op de sensor komt, is het beeld onderbelicht of te donker.

De meeste camera's hebben een ingebouwde lichtmeterzal automatisch de juiste belichting bepalen, maar als je de drie basisprincipes van de belichting kent en weet hoe je ze kunt gebruiken, kun je je camera op handmatig instellen, rogue gaan en een aantal zeer groovy resultaten krijgen.

Laten we deze 3 aspecten van Blootstelling eens bekijken:

• Opening - De grootte van de lensopening, gemeten inf / stops. Diafragma regelt de scherptediepte, het gebied dat scherp in beeld is. Diafragma kan worden gebruikt om de aandacht te vestigen op een deel van de foto (zoals de boot in de zonnebril op de onderstaande foto) door de voorgrond en achtergrond te vervagen meteen grote opening. Een ding om te onthouden is dat de f / stopnummers kleiner zijn voor grotere openingen en de nummers groter zijn voor kleinere openingen, d.w.z. f / 1.4 is een grote opening en f / 22 is klein. Een beetje verwarrend weet ik ...
• Sluitertijd - De hoeveelheid tijd dat de sensor wordt blootgesteld aan delicht gemeten in fracties van een seconde. Sluitertijd kan worden gebruikt om een ​​onderwerp te bevriezen met een hoge snelheid van 1/250 of sneller of het kan worden gebruikt om beweging te vervagen met een lage snelheid zoals 1/4. U kunt ook de sluitertijd aanpassen om beelden vast te leggen in scenario's met weinig licht IE: de hoeveelheid tijd verhogen dat de camerasensor wordt blootgesteld aan het beeld / licht. In deze situatie hebt u meestal een statief nodig, zodat u uw foto niet vervaagt.
• ISO - De lichtgevoeligheid van de beeldsensor. Het kleinere aantal (zoals 100) wordt als laag beschouwd en is niet erg gevoelig, en een getal als 1600 is hoog en is zeer gevoelig voor licht. Hoe hoger de ISO-snelheid, hoe sneller de camera licht verzamelt, maar het voegt ook toe lawaai naar de foto. Meestal moet u de ISO op de laagste stand houden als er voldoende licht om u heen is om de gewenste opname te maken. Soms is de enige manier om een ​​foto te maken de ISO te verhogen. Een luidruchtige opname is beter dan helemaal geen opname.

Enkele voorbeelden:

	1/750 sec bij f / 5.6, ISO 100 Uitleg: 1/750 sec - Mijn neef bewoog rond, dus ik moest hem op zijn plaats bevriezen. f / 5.6 - Ik wilde alleen het ondiepe gedeelte van de zonnebril scherp hebben en de achtergrond en zijn neus wazig om niet af te leiden. ISO 100 - het was een zonnige dag, dus er was veel licht en het was niet nodig om de ISO te verhogen.
	1 / 4sec bij f / 16, ISO 100 Uitleg: 1/4 sec - een lange sluitertijd gaf de stream een ​​zacht effect. f / 16 - Met het kleine diafragma was de scherptediepte groter, dus alles was scherp. ISO 100 - Ik had de camera op een statief, zodat deze onbeweeglijk was en ik de ISO kon verlagen om ruis buiten het beeld te houden.

Dus met deze drie blootstellingscomponenten, jijkunnen ze op allerlei manieren combineren om je innerlijke Ansel Adams naar voren te brengen. Als je de resultaten van de combinatie leuk vindt, wie zegt dan dat dit niet de juiste belichting is? Dat is waar ik van hou bij fotografie. Het is aan jou!

Dit artikel lijkt misschien veel om in te nemen, maar de beste manier om dit te leren, is door je camera te pakken en naar buiten te gaan en foto's te maken. VEEL foto's. Kijk dan wat er gebeurt.

Over de auteur:
Hoewel de gebruikelijke ontmoetingsplaats voor het delen van zijn fotografie www.brickmonkey.com is, vind je ook brickmonkey als een occasionele groovyContributor hier @ groovyPost.com voor tips en trucs voor fotografie.