We zijn officieel in het tijdperk van MalWar

De afgelopen jaren leven jij en ik en meer dan 6 miljard andere mensen op deze planeet in een nieuw tijdperk, het tijdperk van malware-oorlogvoering - laten we het kortweg MalWar noemen.

Vandaag onthulde de New York Times - door middel van eenrapport met vermelding van anonieme bronnen die bij het programma zijn betrokken - dat twee administraties van het Witte Huis en Israël samenwerkten om de Stuxnet-worm te creëren en deze in te zetten om een ​​Iraanse nucleaire faciliteit aan te vallen. Volgens de Times begon de operatie die 'Olympische Spelen' werd genoemd tijdens de George W. Bush-administratie, toen de frustratie over het ontwikkelende nucleaire programma van Iran in 2006 koorts had. De CIA had geprobeerd meer traditionele middelen te gebruiken om de nucleaire faciliteit van Iran te saboteren. om defecte en zelfs booby-gevangen onderdelen te laten exploderen in de faciliteit, maar met weinig succes.

In de afnemende jaren van het presidentschap van Bush, een beetjevan code genaamd een baken werd ontwikkeld en gesmokkeld naar de Iraanse faciliteit. Het was zijn taak om informatie over computersystemen te verzamelen, in wezen een elektronische kaart te maken die vervolgens naar het Nationale Veiligheidsagentschap zou worden teruggestuurd. Het baken heeft zijn werk gedaan en zijn bevindingen, in combinatie met enig vervolgonderzoek en experimenten in een gezamenlijke inspanning tussen Washington en Israël, hebben de ontwikkeling van Stuxnet opgeleverd. Het idee achter de worm was om te infiltreren in de systemen die centrifuges regelen, die met hoge snelheden draaien om uraniummoleculen te scheiden. Het virus zou de snelheden van de draaiende machines snel variëren, ze versnellen en ze snel achter elkaar vertragen totdat de delicate delen bezwijken onder de stress.

De centrifuges van Iran begonnen voor het eerst uit te draaiencontrole zonder duidelijke reden in 2008, maar er is geen schade aangericht. Bush verliet zijn ambt en drong bij de nieuwe president Obama aan om de "Olympische Spelen" te behouden. De 44e president nam het advies van zijn voorganger over en zette de operatie voort.

In 2010 ontsnapte de worm aan de grenzen van deIraanse fabriek, blijkbaar op de computer van een ingenieur. Het begon zich snel op internet te verspreiden en haalde wereldwijde krantenkoppen. Zelfs met de kat uit de zak ging Obama door en kort daarna nam de worm bijna 1000 centrifuges af. Enkele jaren nadat president Bush Iran had gemarkeerd in zijn beruchte "Axis of Evil" State of the Union-toespraak, hadden de Verenigde Staten en Israël een succesvolle aanval ingezet om echte (al was het maar tijdelijke) schade aan de infrastructuur van het land aan te richten. Het wapen was een USB-stick en de munitie was een stuk code - de eerste hulpmiddelen van het ontluikende MalWar.

Schakelvermogen

De manier waarop landen oorlog voeren is veelvoudig veranderdkeer in de afgelopen eeuw, elke keer dankzij de opkomst van nieuwe technologie. Wereldoorlog I markeerde het begin van het luchtgevecht, de geopolitieke machtsstructuur veranderde in een oogwenk toen de Amerikanen een atoombom op Hiroshima lieten vallen, satellieten ons in de lucht keken, drones toegestaan ​​voor aanvallen in Afghanistan zonder personeel ooit verlaat Nevada, en nu verwijdert MalWar de fysieke geografie verder van de militaire strategie.

Maar MalWar breekt niet alleen het belang uitvan geografische grenzen, ontdoet het ook de prominentie van politieke grenzen en natiestaten zelf. Net zoals terroristische netwerken aangedreven door ideologie in plaats van nationalisme de manier waarop we denken over nationale en wereldwijde veiligheid hebben veranderd, decentraliseert MalWar die bedreigingen verder. Vijftien jaar geleden, zou de eenvoudigste manier om een ​​aanval op de Iraanse infrastructuur te lanceren (om maar te zwijgen over de planning van de waarschijnlijke vergeldingsmaatregelen van Iran) mogelijk een supersonische bommenwerper zijn die van een basis in Missouri vertrok, een lading neerzetten en terug naar huis gaan. De middelen om die ene bomaanloop te maken, hebben vele jaren, verschillende grote defensiecontracten en verschillende miljarden belastingbetaler dollars nodig gemaakt. Dat betekent dat de toetredingsdrempel voor het voeren van wereldwijde oorlogvoering vrijwel beperkt was tot naties. In het tijdperk van MalWar is die lat nu dramatisch verlaagd.

Terwijl wormen zoals Stuxnet en de recentontdekte dat Flame zo complex wordt geacht dat ze alleen gecreëerd konden zijn met de steun van een grote regering, die niet voor altijd waar zal zijn, en het kan zelfs niet langer waar zijn als ik dit schrijf, als het ooit was.

Nieuwe legers van MalWarriors

In feite, als Data Center Pro en de technologie van MITReview wees erop, hackers zijn al begonnen met leren van Stuxnet, en sommige van de wormcode verscheen zelfs in TDL-4, het zogenaamde 'onverwoestbare' zombie-botnet. Dit betekent dat de verwarrende reeks hacks, DDOS's en defacements van Anonymous, AntiSec en andere groepen (als je ze zo kunt noemen) met een duizelingwekkende verscheidenheid aan namen, structuren, associaties en motieven slechts het begin kan zijn.

Veel industriële besturingssystemen ter wereldzoals die waarin Stuxnet is geïnfiltreerd, jammerlijk weinig antivirus- en basisbeveiliging hebben, en de basis voor het maken van MalWar is nu los in het wild. Kan het lang duren voordat een nu onbekende groep een aanval op een energiecentrale uitvoert om een ​​politiek statement te maken of een rioolwaterzuiveringsinstallatie neerhaalt alleen voor de "lulz"?

Net als het laten vallen van Little Boy en Fat Man opJapan bracht tientallen jaren later nieuwe zorgen voort, zoals het altijd angstaanjagende spook van een "losse kern" in handen van terroristen, "Olympische Spelen" en Stuxnet kunnen op een dag de massa ertoe brengen verdachte blikken te werpen in de richting van degenen die lijken te besteden gewoon een beetje teveel tijd codering.

Op een dag worden we misschien allemaal MalWarriors te huur. Wanneer die dag komt, aan welke kant sta je? Of ik zou moeten zeggen, aan hoeveel kanten sta jij?